Land van uitersten

We vertrekken voor onze eerste echte etappe van zo’n 270 kilometer. Het is heerlijk weer, een beetje minder warm zou wel mogen maar we klagen niet. De voorspelling waren echt heel slecht en tot nu toe hebben we geen druppel regen gehad. Een koffiestop bij de Mac, allemaal een koffie voor een 1 dollal, blijkt dat we allemaal een halve liter koffie krijgen! Volgende keer kopen we 1 koffie en gieten dit over in onze mokken in camper, we zijn wel Nederlanders tenslotte .

Rond lunchtijd verlaten we de snelweg richting Arthur. Hier woont een kleine gemeenschap Amish. Het is zondag dus alles is hier gesloten, dat wisten we gelukkig van te voren maar de Amish zijn zelf druk bezig om zich met hun koetsjes te verplaatsen van en naar de kerk. Al snel zien we het eerste koetsje rijden, een ongelooflijk bijzonder gezicht. Deze mensen leven echt nog als het kleine huis op de prairie. Mannen en jongens met baarden, hoeden, overhemden en (te) wijde broeken. De meisjes en vrouwen dragen lange rokken en hoofdkapjes. Ze verplaatsen zich uitsluitend met paard en wagen. In het centrum aangekomen komt het ene na het andere gezin voorbij. Voelen wij ons nog een beetje bezwaard om ongegeneerd naar ze kijken, de Amish zwaaien allemaal vriendelijk naar ons. Ze zijn de toeristen blijkbaar nog niet zat wellicht omdat wij ook een bron van inkomsten zijn? Het contrast met zo’n wereldstad als Chicago kon niet groter. Geen dikke Amerikaanse auto’s en loeiende airco’s maar serene rust. Eigenlijk best jaloersmakend.

We rijden nog een route door het Amish gebied met de camper en zien op diverse locaties hele clusters koetsjes staan, hier zal wel een kerkdienst aan de gang zijn. We verlaten Arthur in zuidelijke richting en zoeken een camping op.

Deze camping is aan een meer en staat vol met megagrote campers met minimaal 3 auto’s er bij en als het even kan een pontonboot (iets luxer dan die van ons). En dit op nog geen 15 kilometer van de Amish, je vraagt je toch af hoe dat kan. Dat deze mensen zo naast elkaar leven.

Onze camper is 9 meter lang, je zou zeggen best groot, maar op deze camping vallen we helemaal in het niet. Op ons plekje passen minimaal nog 2 campers van ons formaat. We hebben voor een full hook-up plekje gekozen zodat we water, elektriciteit en afvoer hebben. Gelukkig hebben we een paar hulpvaardige buurmannen die even helpen met de aansluitingen. Je wilt tenslotte niet dat de afvoer de verkeerde kant op gaat.

Het sanitair op deze camping is niet geweldig maar wordt waarschijnlijk ook door niemand gebruikt met al deze luxe voertuigen. Onze overbuurman heeft zelf een grote flatscreen tv onder een klep aan de buitenkant van z’n camper, kunnen ze lekker buiten tv kijken. We besluiten dan ook voor het eerst in de camper te douchen. Helaas krijgen we het water niet warm dus wordt het een koude douche, wel lekker verfrissend.

De volgende dag staat de etappe richting St. Louis op het programma. St. Louis ligt aan de Mississippi en de rivier vormt de grens tussen Illinois en Missouri. We zien al van verre de Arch liggen. Een 192 grote boog die symbool staat als toegangspoort naar het westen. We rijden nu het voormalig wilde westen binnen.

Diane van het RV park verwacht ons al en bij binnenkomst zien we gelijk een heerlijk aantrekkelijk zwembadje liggen. Daar moesten we maar eens inspringen.

Rond half 5 vertrekken we richting Busch Stadium waar we een baseball wedstrijd gaan bezoeken tussen de St. Louis Cardinals en Miami Marlins. We hebben kaartjes voor deze wedstrijd op het Budweiser Brewhouse Deck. Gekregen van Marin en Carolien. Bedankt hiervoor dit was echt een ultieme USA-ervaring. We hadden bij 3 op reis gezien dat bij sommige stadions ook tribune’s zijn op daken van omliggende gebouwen, hoe grappig, dus dat wilden we ook weleens beleven.

De stad wemelt al van de supporters. Met ca. 300.000 inwoners is het niet echt een grote stad maar er gaan wel 47.000 toeschouwers in het stadium en werkelijk iedereen draagt een fanshirt dus we vallen wel op als toeristen. De buurman op de camping had ons al uitgelegd dat je hier niet naar het stadion gaat om sport te kijken, dat doe je op tv, maar om het sociale gebeuren. Op de brewhouse deck zijn dan ook allemaal gezellig zitjes en iedereen zit een beetje te kletsen en te eten. Dat moet ook wel want de wedstrijd duurt 3,5 uur en is eigenlijk best saai. Van Judith en Ruben hebben popcorn gekregen voor tijdens de wedstrijd. Leuk hoor al die cadeautjes onderweg. Gelukkig worden we nog getrakteerd op een homerun en is er na afloop van de wedstrijd vuurwerk ivm de 4th of July. Alle lichten in het stadion gaan uit en er wordt vanaf de rand van het stadion prachtig vuurwerk of geschoten onder begeleiding van Bruce, Born in the USA (hij was er niet zelf hoor).

Terug naar de camping met onze vriend Uber. Helaas bleek Jeffrey net gisteren zijn rijbewijs gehaald en Uber chauffeur geworden te zijn. De rit om ons te vinden duurde uiteindelijk langer dan het ritje naar de camping. Eenmaal onderweg reed hij volgas een voorrangskruising over “Damn those stopsigns, I think they are hiding them”  Maar ook dit hebben we weer overleefd.

Vandaag is het de 4th of July. Het lijkt een beetje op onze koningsdag. De huizen zijn versierd, iedereen draagt de nationale kleuren. In de winkels zijn 4th of July m&m’s, oreo’s etc. etc.

Er is hier in St. Louis een groot evenement in het park, daar gaan we vanmiddag heen. Ben benieuwd.