The Windy City
2 juli 2017 - Chicago, Illinois, Verenigde Staten
Na een reis van meer dan 20 uur kwamen we rond half 10 s avonds lokale tijd aan in ons hotel. Alle zorgen van te voren (korte overstap op Heatrow, strenge immigratie USA, zou de bagage er wel zijn) bleken gelukkig ongegrond. We probeerden nog even wakker te blijven maar het aanzien van 4 heerlijke 2 persoonsbedden én de wetenschap dat het in Nederland inmiddels al 5 's ochtends was liet ons al snel bezwijken. Helaas had dit tot gevolg dat we allemaal om 6 uur 's ochtends alweer wakker waren, zelfs Abel ;-).
Na het ontbijt (bij de Mac where else) nog even heerlijk genoten van de luxe van het hotel, zwembad, bubbelbad en de jongens moesten natuurlijk nog even de gym uitproberen. Gelukkig konden we rond half 12 al bij de RV-verhuur terecht om ons rijdende vakantiehuis op de halen. De snelste manier om daar te komen met al onze bagage was volgens Nancy met Uber. Nu kennen we Uber natuurlijk wel maar hebben hier verder geen enkele ervaring mee. Gerben moest eerst de app downloaden, paypal account koppelen en oeps, ja hoor een Uber besteld. Hij komt binnen 4 minuten....als een razende alles in de koffers gesmeten, check dubbel check niets vergeten en het hotel uitgerend. En daar stond onze alleraardigste Uber chauffeur op ons te wachten die ons keurig bij Art's RV centre afleverde.
Hier werden we opgewacht door de eerder genoemde Nancy, een alleraardigste dame waarvan een uur uitleg kregen over de werking van de RV, wat de doen bij pech, eigen risico's, tanken, olieverversen, achteruit rijden (always put some one behind, I advice you take your least favourite child) etc. We moesten een hele berg documenten ondertekenen , de amerikanen dekken zich uiteraard voor alles in. Nancy merkte op dat je denkt na de hele procedure een RV gekocht te hebben zo uitgebreid is het.
Enfin na 2 uur zijn we eindelijk zo ver om met onze negen meter lange camper de weg op te gaan. Gelukkig hebben we allebei een groot rijbewijs maar dit is toch wel een beetje spannend. We rijden direct door naar de Walmart en de Target om de camper vol te gooien met primaire levensbehoeften en eten voor de eerste dagen. Dit kost best even tijd, alles producten zijn anders, alles zit in megaverpakkingen en uiteraard kijken de kinderen hun ogen uit. We rijden hierna ongeveer 2 uur ( had 1 uur moeten zijn maar het is enorm druk op de weg vanwege het holidayweekend ivm 4th of July a.s. dinsdag) en komen aan op Camp Sullivan iets ten zuiden van Chicago. Na gegeten te hebben komt de man met de hamer weer langs ivm de jetlag en liggen we allemaal rond 10 uur in bed.
The Next Day
Vandaag staat het bezoek aan Chicago op het programma. Na onze positieve ervaringen met Uber van gisteren besluiten we weer een Uber te boeken om ons naar het treinstation te brengen. Gerben weet inmiddels hoe het werkt en binnen no time staat Abdullah voor de camping met een Chevrolet Suburban een schitterende luxe auto, het lijkt wel een limousine. Abdullah woont in de buurt van de camping en werkt als privé chauffeur in Chicago. Hij wil ons tegen een redelijke vergoeding ook wel gewoon afzetten in Downtown Chicago. Daar hoeven we niet heel lang over na te denken dus zoeven we binnen no time over de highway. Het duurt niet lang voordat de skyline van Chicago in zicht komt, indrukwekkend. Binnen een half uur staan we op Michigan Avenue, the Magnificient Mile. Chicago blijkt echt een geweldig stad te zijn, het voelt alsof we in een film lopen. Het is, anders dan de verwachtingen eerder deze week, schitterend weer, de Trumptower staat te blinken in het zonlicht aan de Chicagoriver. Het blijkt dat dit weekend het 100 jarig bestaan van de Lions wordt gevierd. De Lions is een wereldwijde serviceorganisatie die dus 100 jaar geleden in Chicago is opgericht. Dit wordt vandaag gevierd met een parade van delegaties vanuit de de hele wereld en daar vallen we dus midden in. Er lopen ook marchingsbands van HIghschools mee. Echt geweldig, wat een discipline en show, veel Amerikaanser gaan we het niet krijgen. Toevallig stuiten we ook nog op de Nederlandse delegatie, uiteraard op klompen en in klederdracht. We lopen wat rond door de stad en pakken bij Union station de watertaxi weer terug. Heerlijk een stukje varen langs alle wolkenkrabbers en onder de stalen bruggen van de stad, een pracht gezicht. We nemen de trolley bus naar Navy Pier. Hier is het echt megadruk, massatoerisme. Alle Amerikanen hebben dit weekend lang weekend en dit moet gevierd worden met plat-vermaak zoals kermisattracties, shoppen en fastfood. Aan het eind van de Navypier is het tijd voor ons eerste cadeautje van de dag (we hebben voor ons 25 jarig huwelijk van een aantal vrienden geld gekregen voor activiteiten tijdens onze trip) Het eerste is een Chicago style hotdog van Ellis & Lucy en hij was heerlijk! Een hotdog met augurk, uitjes en groene peper aan het eind van de Navy Pier, in het zonnetje, met op de achtergrond de skyline van Chicago, een geweldig kado, bedankt! (foto volgt zsm).
Hierna is het tijd voor wat bekende highlights zoals Millenium Park met the Bean, het startpunt van route 66, the loop. We pakken een bovengrondse Metro terug naar de winkelstraat. Na wat winkels bekeken te hebben, af en toe de airco in is best lekker. Besluiten we na het avondeten met de trein terug te gaan naar de camping, de vermoeidheid begint aardig toe te slaan, maar ja, we hebben maar 1 dag Chicago. Na heerlijk Sushi gegeten te hebben uit een "Love Boat" moet we bijna rennen naar de trein maar gelukkig zijn we net op tijd. Vanaf het station worden we wederom door Uber (en wéér een suburban) tot aan de camper thuis gebracht. De stappenteller geeft aan dat we vandaag 25 kilometer hebben gelopen. Dus dat voelde ik vanmorgen toen ik wakker werd..
Als iedereen wakker is gaan we zo vertrekken richting Arthur. Hier woont een grote Amish gemeenschap, kijken of we daar wat van te zien krijgen.
Na het ontbijt (bij de Mac where else) nog even heerlijk genoten van de luxe van het hotel, zwembad, bubbelbad en de jongens moesten natuurlijk nog even de gym uitproberen. Gelukkig konden we rond half 12 al bij de RV-verhuur terecht om ons rijdende vakantiehuis op de halen. De snelste manier om daar te komen met al onze bagage was volgens Nancy met Uber. Nu kennen we Uber natuurlijk wel maar hebben hier verder geen enkele ervaring mee. Gerben moest eerst de app downloaden, paypal account koppelen en oeps, ja hoor een Uber besteld. Hij komt binnen 4 minuten....als een razende alles in de koffers gesmeten, check dubbel check niets vergeten en het hotel uitgerend. En daar stond onze alleraardigste Uber chauffeur op ons te wachten die ons keurig bij Art's RV centre afleverde.
Hier werden we opgewacht door de eerder genoemde Nancy, een alleraardigste dame waarvan een uur uitleg kregen over de werking van de RV, wat de doen bij pech, eigen risico's, tanken, olieverversen, achteruit rijden (always put some one behind, I advice you take your least favourite child) etc. We moesten een hele berg documenten ondertekenen , de amerikanen dekken zich uiteraard voor alles in. Nancy merkte op dat je denkt na de hele procedure een RV gekocht te hebben zo uitgebreid is het.
Enfin na 2 uur zijn we eindelijk zo ver om met onze negen meter lange camper de weg op te gaan. Gelukkig hebben we allebei een groot rijbewijs maar dit is toch wel een beetje spannend. We rijden direct door naar de Walmart en de Target om de camper vol te gooien met primaire levensbehoeften en eten voor de eerste dagen. Dit kost best even tijd, alles producten zijn anders, alles zit in megaverpakkingen en uiteraard kijken de kinderen hun ogen uit. We rijden hierna ongeveer 2 uur ( had 1 uur moeten zijn maar het is enorm druk op de weg vanwege het holidayweekend ivm 4th of July a.s. dinsdag) en komen aan op Camp Sullivan iets ten zuiden van Chicago. Na gegeten te hebben komt de man met de hamer weer langs ivm de jetlag en liggen we allemaal rond 10 uur in bed.
The Next Day
Vandaag staat het bezoek aan Chicago op het programma. Na onze positieve ervaringen met Uber van gisteren besluiten we weer een Uber te boeken om ons naar het treinstation te brengen. Gerben weet inmiddels hoe het werkt en binnen no time staat Abdullah voor de camping met een Chevrolet Suburban een schitterende luxe auto, het lijkt wel een limousine. Abdullah woont in de buurt van de camping en werkt als privé chauffeur in Chicago. Hij wil ons tegen een redelijke vergoeding ook wel gewoon afzetten in Downtown Chicago. Daar hoeven we niet heel lang over na te denken dus zoeven we binnen no time over de highway. Het duurt niet lang voordat de skyline van Chicago in zicht komt, indrukwekkend. Binnen een half uur staan we op Michigan Avenue, the Magnificient Mile. Chicago blijkt echt een geweldig stad te zijn, het voelt alsof we in een film lopen. Het is, anders dan de verwachtingen eerder deze week, schitterend weer, de Trumptower staat te blinken in het zonlicht aan de Chicagoriver. Het blijkt dat dit weekend het 100 jarig bestaan van de Lions wordt gevierd. De Lions is een wereldwijde serviceorganisatie die dus 100 jaar geleden in Chicago is opgericht. Dit wordt vandaag gevierd met een parade van delegaties vanuit de de hele wereld en daar vallen we dus midden in. Er lopen ook marchingsbands van HIghschools mee. Echt geweldig, wat een discipline en show, veel Amerikaanser gaan we het niet krijgen. Toevallig stuiten we ook nog op de Nederlandse delegatie, uiteraard op klompen en in klederdracht. We lopen wat rond door de stad en pakken bij Union station de watertaxi weer terug. Heerlijk een stukje varen langs alle wolkenkrabbers en onder de stalen bruggen van de stad, een pracht gezicht. We nemen de trolley bus naar Navy Pier. Hier is het echt megadruk, massatoerisme. Alle Amerikanen hebben dit weekend lang weekend en dit moet gevierd worden met plat-vermaak zoals kermisattracties, shoppen en fastfood. Aan het eind van de Navypier is het tijd voor ons eerste cadeautje van de dag (we hebben voor ons 25 jarig huwelijk van een aantal vrienden geld gekregen voor activiteiten tijdens onze trip) Het eerste is een Chicago style hotdog van Ellis & Lucy en hij was heerlijk! Een hotdog met augurk, uitjes en groene peper aan het eind van de Navy Pier, in het zonnetje, met op de achtergrond de skyline van Chicago, een geweldig kado, bedankt! (foto volgt zsm).
Hierna is het tijd voor wat bekende highlights zoals Millenium Park met the Bean, het startpunt van route 66, the loop. We pakken een bovengrondse Metro terug naar de winkelstraat. Na wat winkels bekeken te hebben, af en toe de airco in is best lekker. Besluiten we na het avondeten met de trein terug te gaan naar de camping, de vermoeidheid begint aardig toe te slaan, maar ja, we hebben maar 1 dag Chicago. Na heerlijk Sushi gegeten te hebben uit een "Love Boat" moet we bijna rennen naar de trein maar gelukkig zijn we net op tijd. Vanaf het station worden we wederom door Uber (en wéér een suburban) tot aan de camper thuis gebracht. De stappenteller geeft aan dat we vandaag 25 kilometer hebben gelopen. Dus dat voelde ik vanmorgen toen ik wakker werd..
Als iedereen wakker is gaan we zo vertrekken richting Arthur. Hier woont een grote Amish gemeenschap, kijken of we daar wat van te zien krijgen.
beginnen geniet er lekker van.